Οὐχ ὥσπερ Εὔα καὶ σὺ τίκτεις ἐν λύπαις.
Χαρὰν γὰρ Ἄννα ἔνδον κοιλίας φέρεις.
Τῇ δ' ἐνάτῃ Μαρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Ἄννα.
Γράφει η Ελένη Δραμπάλα
Το όνομα «Άννα», της μητέρας της Θεοτόκου, είναι εξελληνισμένο και προέρχεται από το εβραϊκό «Χάνα», το οποίο σημαίνει χάρη, εύνοια ή και δόξα.
Στην Καινή Διαθήκη δεν αναφέρεται κάτι σχετικό για την αγία Άννα, η οποία ήταν γιαγιά του Χριστού κατά χάριν, σύμφωνα με την ανθρώπινη φύση του, κατήγετο από την φυλή Λευΐ και ήτο θυγατέρα του Ματθάν και της Μαρίας. Ο πατέρας της Ματθάν ήταν ιερέας την εποχή της βασιλείας Κλεοπάτρας και Σαπώρου ή Σαβωρίου (βασιλέως των Περσών), αλλά και της βασιλείας Ηρώδου του Αντιπάτρου• είχε τρεις κόρες, την Μαρία, την Σοβή και την Άννα. Η πρώτη και η δεύτερη νυμφεύθηκαν στη Βηθλεέμ και η Άννα στην Γαλιλαία. Κόρη της Μαρίας ήταν η Σαλώμη η μαία, της Σοβή η Ελισσάβετ (μητέρα του Ιωάννη του Προδρόμου) και της Άννας η Μαρία η Θεοτόκος (μητέρα του Χριστού).
Η τιμή που αποδίδεται ως εύνοια Θεού στην Αγία Άννα με τον άγιο Ιωακείμ (σύζυγό της) είναι η αναγωγή στον Ιησού Χριστό, μία αδιάκοπη παροντοποίηση της έννοιας της προβολής της ελεύσεως του Χριστού μέσω της Μητέρας Του, της Παναγίας Θεοτόκου.
Μετά την γέννηση της Θεοτόκου, η αγία Άννα τοποθετήθηκε από τον Κύριο στην κορυφή της πυραμίδας της ανθρώπινης αγιότητος και διήγε τον βίο της με νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες, παρεδόθη δε η ψυχή της στον Θεό σε ηλικία περίπου 69 ετών.
Οι ακολουθίες Εσπερινού και Όρθρου είναι εγκωμιαστικές προς την αγία Άννα, την Μητέρα της Μητέρας του Θεού, και τον σύζυγό της τον δίκαιο Ιωακείμ (ημέρα εορτής των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης) διότι αυτός, θα μπορούσαμε να πούμε, είναι ο Ήλιος που ενώθηκε με τη Σελήνη (την αγία Άννα), προκειμένου να προέλθει η «ακτίνα της παρθενίας», η κόρη τους, η Θεοτόκος Μαρία, το Σχέδιο Θεού για την σωτηρία του κόσμου: «Ἥλιος ὥσπερ τῇ σελήνῃ τῇ Ἄννῃ ἑνούμενος, ὁ κλεινός Ἰωακείμ, τῆς παρθενίας ἀκτίνα γεννᾶ», «Μετ’ ἐγκωμίων ἐκτελεῖται ἡ ἔνδοξος μνήμη σου… Ἄννα θεόκλητε», «Ὦ, μακαρία δυάς, ὑμεῖς πάντων γεννητόρων ὑπερήρθητε…», «Μνήμην τελοῦντες Δικαίων, τῶν Προπατόρων Χριστοῦ …».
Η Άννα ήταν στείρα και συνέλαβε σε προχωρημένη ηλικία, μετά από προσευχές και παρακλήσεις στον Θεό να αποκτήσουν με τον σύζυγό της παιδί. Οι προσευχές εισακούσθηκαν και παρουσιάστηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. Σύμφωνα, όμως, με το Πρωτευαγγέλιο, την ώρα που η Άννα προσηύχετο, φωνή αγγέλου την διαβεβαίωνε ότι το αίτημά της ικανοποιήθηκε από τον Θεό.
_______________________________________________
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΑΣΠΙΛΗΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Το δόγμα της «άσπιλης σύλληψης» της Θεοτόκου (immaculata conceptio), το έτος 1854, θεσπίστηκε από τον πάπα Πίο Θ΄ με επίσημη διακήρυξή του. Οδηγήθηκαν σ’ αυτό λόγω της άποψης ότι το πρόβλημα της νομικής ενοχής βαραίνει όλο το ανθρώπινο γένος εξαιτίας της παρακοής του Αδάμ και, κατ’ επέκταση παραμένει αξεπέραστο. Επομένως, μέσω της δικής τους θεολογικής λογικής, ΕΠΕΒΑΛΑΝ άρση της ενοχής στη Μαρία, ώστε η ίδια να είναι αμέτοχη στον «ρύπο», για να μπορέσει να καταστεί άξιο όργανο της θείας πρόνοιας. «Απήλλαξαν» την Θεοτόκο από το προπατορικό αμάρτημα (θεωρούν ότι η αγιότητα της Παρθένου οφείλεται στην άσπιλο σύλληψη, μία θεωρία η οποία δεν συνάδει με την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας), με συνέπεια, αλλά και αναπότρεπτη αναγκαιότητα, ο θάνατος να μην έχει τη δυνατότητα να ασκήσει επάνω της τη διαλυτική δύναμή του.
Ἀπολυτίκιον
Σήμερον τῆς ἀτεκνίας δεσμὰ διαλύονται· τοῦ Ἰωακεὶμ γὰρ καὶ τῆς Ἄννης εἰσακούων Θεός, παρ᾽ ἐλπίδα τεκεῖν αὐτοὺς σαφῶς, ὑπισχνεῖται θεόπαιδα· ἐξ ἧς αὐτὸς ἐτέχθη ὁ ἀπερίγραπτος, βροτὸς γεγονώς, δι᾽ Ἀγγέλου κελεύσας βοῆσαι αὐτῇ· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
Κοντάκιον
Ἑορτάζει σήμερον, ἡ οἰκουμένη, τὴν τῆς Ἄννης Σύλληψιν, γεγενημένην ἐκ Θεοῦ· καὶ γὰρ αὐτὴ ἀπεκύησε, τὴν ὑπὲρ λόγον, τὸν Λόγον κυήσασαν.
Ελένη Δραμπάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
αβαγνον