Μετά Βαΐων και Κλάδων ... μορφήν δούλου λαβών ... γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού

«ἐπί πῶλον ὄνου ...»

Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ.

Ο λαός Τον υποδέχτηκε με τα σύμβολα της νίκης, βάγια από φοίνικες, ενώ άλλοι έστρωναν το δρόμο απ’ όπου θα περνούσε με κλαδιά από δέντρα, ακόμα και με τα ρούχα τους, φωνάζοντας «Ὠσαννά ...», το εβραϊκό επιφώνημα επίκλησης σωτηρίας και δοξολογίας. Υποδοχή ενός νικητή στρατηλάτη, που σήμαινε τη σωτηρία του λαού από τη δουλεία. 

Σε λίγες μέρες, το Μεγάλο Συνέδριο (Σανχεντρίν), το ανώτατο διοικητικό, δικαστικό, πολιτικό και θρησκευτικό όργανο, οι αρχιερείς, γραμματείς και πρεσβύτεροι, το ΙΕΡΑΤΕΙΟ δηλαδή, σε μιά παρωδία δίκης και μάλιστα αυθημερόν, θ’αποφασίσει τη δολοφονία του, με την ποινή της σταύρωσης, θεωρώντας ότι ήταν επικίνδυνος να ξεσηκώσει το λαό ενάντια στους Ρωμαίους. Ένας ατιμωτικός τρόπος θανάτου στον επαναστάτη, η έσχατη ταπείνωση του ανθρώπινου προσώπου, μιά ποινή που δεν εφαρμοζόταν σε ρωμαίους πολίτες, αλλά προοριζόταν μόνο για στασιαστές κατά του ρωμαϊκού καθεστώτος, δούλους και ληστές.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

Κυριακή του Λαζάρου ή Κυριακή Βαϊοφόρος

Η απόφαση του Μεγάλου Συνεδρίου

Η Ανάσταση του Λαζάρου

ἀλλὰ ἑαυτὸν ἐκένωσεν

μορφὴν δούλου λαβών,

ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος

καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος

ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν

γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου,

θανάτου δὲ σταυροῦ.

(Προς Φιλιππησίους επιστολή Παύλου 2,7-8)