Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Διδώ Σωτηρίου, Ελληνίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος (VIDEO)

Γεννήθηκε ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ το 1909 στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ήρθε ως πρόσφυγας στον Πειραιά και κατόπιν εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Αθήνα, όπου και σπούδασε γαλλική φιλολογία, συνεχίζοντας τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής υπήρξε ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες τον αντιστασιακό Τύπο.


Η Διδώ Σωτηρίου, το γένος Παππά, (Αϊδίνιο, 12 Απριλίου 1909-Αθήνα, 23 Σεπτεμβρίου 2004) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, δημοσιογράφος και αντιστασιακή ενταγμένη στο αριστερό κίνημα.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO



Ι. Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας και ήταν μεγαλύτερη αδελφή της Έλλης Παππά (βλ. Έλλη Παππά ΕΔΩ). Το 1919 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή ήρθε ως πρόσφυγας στον Πειραιά και κατόπιν εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Αθήνα, όπου και σπούδασε γαλλική φιλολογία, συνεχίζοντας τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι. Εκεί συνδέθηκε στενά με τους Αντρέ Μαλρώ και Αντρέ Ζιντ. Το 1936 άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος σε διάφορα έντυπα και ως ανταποκρίτρια του περιοδικού Νέος Κόσμος της Γυναίκας στο Παρίσι.

Κατά την διάρκεια της κατοχής (1941-1944) έλαβε ενεργό μέλος στην Εθνική Αντίσταση, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες τον αντιστασιακό Τύπο. Το 1944 έγινε αρχισυντάκτρια της εφημερίδας Ριζοσπάστης, όπου και ασχολήθηκε με την κάλυψη και τον σχολιασμό των εξωτερικών γεγονότων. Το Νοέμβριο του 1945 εκπροσώπησε την Ελλάδα μαζί με τη Χρύσα Χατζηβασιλείου στο ιδρυτικό συνέδριο της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών στο Παρίσι.

Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο συνεργάστηκε με το περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης και την εφημερίδα Η Αυγή χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «Σοφία Δέλτα». Διετέλεσε επίσης αρχισυντάκτρια στο περιοδικό Γυναίκα και επιστημονική συνεργάτρια στα περιοδικά Γυναικεία Δράση και Κομμουνιστική Δράση δημοσιεύοντας επιφυλλίδες, χρονογραφήματα και διηγήματα. Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Οι νεκροί περιμένουν κυκλοφόρησε το 1959.

Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Το μυθιστόρημά της Ματωμένα χώματα έχει κυκλοφορήσει σε 250.000 περίπου αντίτυπα. Συμμετείχε ενεργά στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες της χώρας μέσα από τις τάξεις της αριστεράς. Δεν εργάστηκε ποτέ ως καθηγήτρια, γιατί αφοσιώθηκε στην δημοσιογραφία και στην λογοτεχνία. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες δημοσιεύοντας τις εντυπώσεις της. Έφυγε από τη ζωή το 2004.

Το 2001 η Εταιρία Ελλήνων Συγγραφέων καθιέρωσε προς τιμήν της το βραβείο Διδώ Σωτηρίου, το οποίο απονέμεται «σε ξένο ή Έλληνα συγγραφέα που με τη γραφή του αναδεικνύει την επικοινωνία των λαών και των πολιτισμών μέσα από την πολιτισμική διαφορετικότητα». Τα περισσότερα έργα της μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, ενώ η λογοτεχνία της διακρίνεται για τον ρεαλισμό, την απλότητα, τη δραματική αφήγηση και τον αδρό δημοτικό λόγο της.

Προν τιμήν της, επίσης, πολλές οδοί και βιβλιοθήκες φέρουν το όνομά της στην Ελλάδα.

ΙΙ. Βραβεύσεις
  • Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί (1983)
  • Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί (1985)
  • Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (1989)
  • Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1990)
  • Βραβείο του Ελληνικού Ινστιτούτου της Αγγλίας (1993)
  • Βραβείο από τον τότε πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο με το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Τιμής (1996)
  • Βραβείο από τον τότε πρόεδρο της γαλλικής δημοκρατίας Ζάκ Σιράκ με το παράσημο Commandeur De l'Ondre Du Merite

ΙΙΙ. Εργογραφία
  • Οι νεκροί περιμένουν (1959)
  • Ηλέκτρα (1961)
  • Ματωμένα χώματα (1962)
  • Η Μικρασιάτικη Καταστροφή και η στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο (1975)
  • Εντολή (1976)
  • Μέσα στις φλόγες (1978)
  • Επισκέπτες (1979)
  • Κατεδαφιζόμεθα (1982)
  • Τρία θεατρικά και ένας μονόλογος (1995)
  • Τυχαίο συναπάντημα και άλλες ιστορίες (2004)
  • Τα παιδιά του Σπάρτακου (2011)
  • Τα πρώτα βήματα του Ψυχρού Πολέμου (2009)

ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org/

1 σχόλιο:

  1. Δεν γεννήθηκε σαν σήμερα, αλλά στις 18 φεβρουαρίου 1909. Ψάξτε ξανά και θα το διαπιστώσετε. επίσης, δεν ήρθε στον Πειραιά μετά την καταστροφή, αλλά λίγο πριν με τη θεία και τον θείο της, που την είχαν υιοθετήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή

αβαγνον