Άννα Φρανκ

ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ: Η αναβίωση της ιστορίας μέσα από 2 συγκλονιστικά video ...!

Έφυγε ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 12 Μαρτίου 1945. Κατέδωσαν την οικογένεια στη Γκεστάπο και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο πατέρας της Όττο Φρανκ ήταν το μόνο μέλος της οικογένειας που επέζησε. Βρέθηκε ζωντανός στο Άουσβιτς και απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό.

Η Άννα Φρανκ (Annelies Marie (Anne) Frank, 12 Ιουνίου 1929 στην Φρανκφούρτη - Μάρτιος 1945 στο Μπέργκεν-Μπέλζεν) ήταν Γερμανίδα Εβραιοπούλα που έγραψε ένα ημερολόγιο ενώ κρυβόταν, μαζί με τους δικούς της και τέσσερις οικογενειακούς φίλους, σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΔΩΜΑΤΙΑ

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΤΤΟ ΦΡΑΝΚ

Η οικογένειά της είχε μετακομίσει στο Άμστερνταμ όταν οι Ναζί πήραν την εξουσία στη Γερμανία, αλλά παγιδεύτηκε όταν η κατοχή επεκτάθηκε και στην Ολλανδία. Καθώς οι διώξεις των Εβραίων εντάθηκαν, η οικογένεια άρχισε τον Ιούλιο του 1943 να κρύβεται σε μυστικά δωμάτια του γραφείου του πατέρα, Όττο Φρανκ. Μετά από δύο χρόνια τούς κατέδωσαν και η οικογένεια στάλθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Γκεστάπο λεηλάτησε τη σοφίτα, όπου κρυβόταν η οικογένειά της, αφήνοντας ανάκατα στο πάτωμα περιοδικά, βιβλία, εφημερίδες κτλ. Λίγες μέρες αργότερα, μια καθαρίστρια βρήκε ανάμεσά τους το ημερολόγιο της Άννας. Χωρίς να ξέρει τι ήταν, το παρέδωσε στη Μιπ και την Έλλη, δύο κορίτσια, που η βοήθειά τους στις εβραϊκές οικογένειες δεν αποκαλύφθηκε ποτέ. Η Άννα και η αδελφή της, Μαργκότ, μεταφέρθηκαν, δύο μήνες πριν το θάνατο της μητέρας τους, στο γερμανικό στρατόπεδο Μπέργκεν – Μπέλζεν. Εκεί η Άννα έδειξε το ίδιο κουράγιο και καρτερικότητα που την είχαν κάνει γνωστή στο Άουσβιτς. Τον Φεβρουάριο του 1945 και τα δυο κορίτσια αρρώστησαν από τύφο. Μια μέρα, η Μαργκότ, προσπαθώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι της, που βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεβάτι της Άννας, έχασε την ισορροπία της και έπεσε κάτω. Στην κατάσταση που βρισκόταν, ο οργανισμός της δεν άντεξε το σοκ. Ο θάνατος της αδελφής της προκάλεσε στην Άννα αυτό που όλα τα προηγούμενα βάσανά της δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν: έσπασε το ηθικό της. Λίγες μέρες αργότερα, στις αρχές Μαρτίου, πέθανε. Ο πατέρας της, Όττο, ο μόνος που επέζησε από τους οκτώ της σοφίτας, γύρισε μετά το τέλος του πολέμου στο Άμστερνταμ, όπου ανακάλυψε ότι το ημερολόγιό της είχε διασωθεί. Πεπεισμένος ότι αποτελούσε μοναδική μαρτυρία, προχώρησε στην έκδοσή του. Το ημερολόγιο εκδόθηκε στην ολλανδική γλώσσα, με τον τίτλο Het Achterhuis (Το πίσω σπίτι).

Το ημερολόγιο, που είχε δοθεί στην Άννα ως δώρο για τα 13α γενέθλιά της, περιγράφει τα γεγονότα της ζωής της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την τελευταία μέρα που έγραψε σ' αυτό, την 1η Αυγούστου 1944. Γραμμένο στα ολλανδικά, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κι έγινε ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του κόσμου. Διασκευάστηκε για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, το θέατρο, ακόμα και για την όπερα. Το βιβλίο δίνει μια λεπτομερή περιγραφή της καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής Κατοχής· μέσω των γραπτών της, η Άννα Φρανκ έγινε ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος.

Πολλοί αρνητές του Ολοκαυτώματος όπως ο Ρομπέρ Φωρισσόν και ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ επέκριναν το Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ ως μερικώς πλαστό.

Το Μουσείο της Άννας Φρανκ βρίσκεται στο υδάτινο κανάλι "Πρίνσενχραχτ" ("Prinsengracht") του Άμστερνταμ. Αποτελεί ένα βιογραφικό μουσείο, πάνω στη ζωή της Άννας Φρανκ, ενός μικρού κοριτσιού εβραϊκής καταγωγής, που έμεινε γνωστή μετά τον θάνατό της από το ημερολόγιό της, που διασώθηκε με τον τίτλο "Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ". Η ίδια, την περίοδο της γερμανικής κατοχής και των ναζιστικών διώξεων των Εβραίων κατοίκων της Ολλανδίας, κρυβόταν μαζί με την οικογένειά της και άλλους Εβραίους κατοίκους σε κρυμμένο χώρο της οικίας της, για περίπου δύο χρόνια και ένα μήνα, μέχρι την ανακάλυψη των καταφευγόντων και την αποστολή τους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Το μουσείο ιδρύθηκε το 1960 μετά την αποδέσμευση μιας κρατικής χρηματοδότησης και τρία χρόνια μετά την δημιουργία επιτροπής κατοίκων ενάντια στα σχέδια καταστροφής του κτιρίου από μια κατασκευαστική εταιρία, που σκόπευε να χτίσει στο οικοδομικό τετράγωνο. Στους χώρους του μουσείου, εκτός της βιογραφικής έκθεσης με την ζωή της οικογένειας της Άννας Φρανκ και της εμπόλεμης περιόδου που έζησε, λειτουργεί εκθεσιακός χώρος όπου επισημαίνονται οι μορφές διώξεων και διακρίσεων που συναντώνται στην κοινωνία. Κάθε χρόνο, το μουσείο δέχεται πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες. Στην επέτειο των 50 χρόνων από την πρώτη λειτουργία του μουσείου, εκτέθηκαν πρωτότυπες σελίδες του ημερολογίου της και δόθηκε η δυνατότητα εικονικής περιήγησης στην ιστοσελίδα του μουσείου.

Το οικόπεδο αποτελείται από δύο κτίρια. Στο ένα κτίριο, όπου υπήρχε η εισόδος του συγκροτήματος στην οδό "Πρίσενγκρατς", υπήρχε ο χώρος της βιοτεχνίας, ενώ στο δεύτερο που έβλεπε στο κανάλι, οι παλιοί βιοτεχνικοί χώροι στους ορόφους είχαν διαμορφωθεί αργότερα σε καταφύγιο. Στην εικόνα, βρίσκεται η πρόσοψη του συγκροτήματος στην πλευρά του καναλιού. Στους ορόφους του κτιρίου στα αριστερά, βρίσκονταν το καταφύγιο, ενώ το κτίριο στα δεξιά, ενσωματώθηκε αργότερα για την επέκταση του μουσειακού χώρου.

Το κτήριο

Το κτήριο ανήκει σε συγκρότημα δύο οικοδομών, που όπως και το διπλανό κτίριο, οικοδομήθηκαν το 1635 από τον Ντιρκ βαν Ντελφτ (Dirk van Delft). H πρόσοψη του πίσω κτιρίου που έβλεπε στο κανάλι, ανακαινίστηκε το 1740, όταν το πίσω μέρος του παραρτήματος κατεδαφίστηκε. Είχε χρησιμοποιηθεί ως κατοικία και από άλλους επιφανείς πολίτες του Άμστερνταμ. Μεταξύ 1928 και 1939, στέγαζε βιομηχανία κατασκευής πιανολών. Από το 1940 κατοικήθηκε από τον Όττο Φράνκ και την οικογένειά του. Η ιστορία της κόρης του Άννας και του ημερολογίου της είναι το κυρίαρχο στοιχείο της συγκεκριμένης οικίας. Την είσοδο του καταφυγίου (Achterhuis), όπου κρυβόταν η ίδια συγγραφέας του ημερολογίου, η οικογένειά της και τα τέσσερα φιλικά πρόσωπα, βρίσκονταν στο πίσω μέρος του σπιτιού, πίσω από μια περιστρεφόμενη βιβλιοθήκη.

ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org/