ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Από την ιστορία του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος

Περί Αλός

Της Αναστασίας Αναγνωστοπούλου-Παλούμπη
Προέδρου του Ν.Μ.Ε.

 

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Περίπλους της Ναυτικής Ιστορίας»,

τ.83, σ. 44, ΑΠΡ – ΙΟΥΝ 2013. Έκδ. του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος.

Αναδημοσίευση στο Περί Αλός με την έγκριση του Ν.Μ.Ε

 

Η οικία Πιπινέλη στην ακτή Μουτσοπούλου 18, όπου

στεγάστηκε αρχικά το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος.

ΦΩΤΟ: ΝΜΕ

Την Πέμπτη 7 Απριλίου 1949 στο γραφείο του Υπουργού Ναυτικών Γεράσιμου Βασιλειάδη υπογράφηκε η ιδρυτική πράξη του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος, όπου ως έδρα του οριζόταν ο Πειραιάς.

Ανάμεσα στους πρωτεργάτες της ίδρυσής του ήταν ο καταξιωμένος επιχειρηματίας και με σημαντική δραστηριότητα στο δημόσιο βίο της χώρας Γεώργιος Κ. Στρίγκος, ο οποίος διετέλεσε και πρώτος Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσείου την περίοδο 1949-1953.

Ο κος Γεώργιος Δ. Στρίγκος, εγγονός του πρώτου Προέδρου του ΝΜΕ και επίτιμο μέλος μας, αναδιφώντας το οικογενειακό αρχείο, ανέσυρε ένα ντοκουμέντο για την ιστορία του Μουσείου, το οποίο έθεσε υπόψη μας και δημοσιεύουμε στο ανά χείρας τεύχος.

Πρόκειται για ένα άρθρο από παλαιά πειραϊκή εφημερίδα, όπου δημοσιεύεται ο λόγος του Γεωργίου Κ. Στρίγκου κατά την πανηγυρική συνέλευση της υπογραφής της ιδρυτικής πράξης του Ναυτικού Μουσείου.

Η κλονισμένη υγεία του Γεώργιου Στρίγκου είχε κάμψει την κοινωνική του δραστηριότητα και δεν επέτρεψε την περαιτέρω συμμετοχή του στα κρίσιμα ζητήματα της οργάνωσης του νεόδμητου πολιτιστικού φορέα. Ωστόσο μέσα από τα λόγια του στην πανηγυρική ομιλία επ’ ευκαιρίας της ιδρύσεως της Εταιρείας του Ναυτικού Μουσείου, η οποία ομιλία παρατίθεται κατωτέρω, διαφαίνεται ότι ήταν ένθερμος κοινωνός του οράματος της δημιουργίας ενός ναυτικού μουσείου αντάξιου της μακραίωνης ναυτικής ιστορίας των Ελλήνων , θεωρώντας μάλιστα τη λειτουργία ενός τέτοιου πολιτιστικού ιδρύματος εθνική αναγκαιότητα τους χαλεπούς εκείνους πρώτους μεταπολεμικούς χρόνους. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως ο σημαντικότερος σκοπός που θα εκπληρώσει η ύπαρξη του Ναυτικού Μουσείου είναι ο παιδευτικός και καθορίζει την αποστολή του ως ακολούθως:

Άρθρο από παλαιά

πειραϊκή εφημερίδα.

ΦΩΤΟ: ΝΜΕ

«Η αγάπη προς την θάλασσαν που μας περιτριγυρίζει, η ανάτασις της νεολαίας προς τα ανώτερα ιδανικά και η καλλιέργεια προς επίδοσιν εις το ναυτικόν επάγγελμα».

Αποστολή που παραμένει έκτοτε επίκαιρη και αποτελεί την ιθυντήρια κατεύθυνση στη ρότα της οποίας κινείται πάντοτε το Ναυτικό Μουσείο.

Το Μουσείο πήρε σάρκα και οστά 6 χρόνια μετά, στις 27 Ιουνίου 1955, όταν εγκαινιάσθηκε η λειτουργία του σε ένα διώροφο κτίριο στην Ακτή Μουτσοπούλου 18 στο λιμάνι της Ζέας. 

 

Λίγα λόγια για τον Γεώργιο Κ. Στρίγκο
Γεννήθηκε στο Κρανίδι της Αργολίδος στις 12 Οκτωβρίου 1878. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στον Πειραιά όταν ο ίδιος ήταν 10 χρονών, εποχή ακμής της βιομηχανικής και εμπορικής ζωής της πόλης. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Α΄ Γυμνάσιο Πειραιώς και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Οι οικονομικές δυνατότητες της οικογένειάς του δεν του επέτρεψαν να ολοκληρώσει τις σπουδές του και οδηγήθηκε στο να αναζητήσει άμεση επαγγελματική διέξοδο. Ύστερα από διαγωνισμό προσελήφθη στην Τράπεζα Αθηνών και εργάσθηκε στο υποκατάστημα του Πειραιά, όπου διακρίθηκε για τις γνώσεις, τη φιλομάθεια και την εργατικότητά του. Η θητεία του στη τράπεζα τον εξοικείωσε με το τραπεζικό σύστημα, γνώρισε από κοντά τους νόμους της αγοράς και της οικονομίας και κυρίως μυήθηκε στις λειτουργίες του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου.

Πορτραίτο του Γεώργιου Στρίγκου,

(Ιωάννης Σκαρλάτος, 1941).

Συλλογή ΝΜΕ.

Παράλληλα, λόγω της εργασίας του, ήρθε σε επαφή και απέκτησε προσωπικές γνωριμίες με παράγοντες της οικονομικής και εμπορικής ζωής της πόλης. Όλη αυτή την εμπειρία, την αξιοποίησε για την δημιουργία μιας νέας, δικής του πλέον, επιχείρησης σε ηλικία μόλις 24 χρονών. Έκτοτε ο Γεώργιος Στρίγκος διήλθε μια μεγάλη γκάμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Υπήρξε έμπορος, τραπεζίτης, ναυλομεσίτης, βιομήχανος και εφοπλιστής.

Ήταν στέλεχος και ιθύνων νους πολλών ανώνυμων εταιριών που δημιουργήθηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα. Άφησε ανεξίτηλα ίχνη στην οργάνωση των εργοδοτικών τάξεων του Πειραιά κατά τη θητεία του ως Πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς. Παράλληλα ασχολήθηκε με τα κοινά. Το 1914 εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά, το 1926 Βουλευτής και το 1928 Γερουσιαστής, θεσμός που υπήρχε την εποχή εκείνη, ως εκπρόσωπος των Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων.

Μία άλλη σημαντική πτυχή της πολισχυδούς προσωπικότητάς του ήταν η αγάπη του για την τέχνη και τα ταξίδια που οδήγησαν στην δημιουργία μιας εξαιρετικής συλλογής έργων τέχνης.

http://perialos.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html

 

Βιβλιογραφία:

Ευαγγελία Μπαφούνη-Νίκος Μέλιος, «Γεώργιος Στρίγκος», Πειραιάς 2006.

ΠΗΓΗ: http://perialos.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html